Mısra

şiirler saklıyor dilim
çam kokusu hasretin
can yanığı avazında
bir rüzgara tutunur gibi
ulanıyorum hazan yaprağına
sonra soruyor halimi:
betimsiz bir gecenin
en karanlığında
bir şey dolanıyor ruhuma
bir şey diyor kalemim.

mataramda murdar su
azığımda avu,
burada korkular kallavi
bir adım ötede yokluğum kucaklar beni
damıtır ruhumu,
dağıtır hatıralar.

sonra bir Mısra düşünür dururum
hiç söylenmemiş,
doğar, gün ışığım
bir hasretten uyanışım, pespaye
vuslat:
işte sana umutlar kurmuşum
tan yerini ağartan budur
beni renklere bulayan.

dimağımda bir bahar
silinir yokluğun
bu şiir yine Sen diye başlar!