Mizgin Gözyaşın B/akışı
Gülüşlerin hüzünlüydü
var saysakta
gelmiş geçmiş günlerin adına
yokluğun yetik bir efsane içinde
kaybolan yıllara sayılı günlerin hatırına
suskunluğuna bıraktığın umutların gülüşleri varken
çam ağacında akan sakızın rengine boyanır içimde kalan sevdaların
acıyan hayatın bir bakışın ortasında
s/ezilen hisler kadar gerçeğin görüntüsü
gözlerin
o tenha bozkırlarda
açılmayan tomurcuklanan yosma çiçeği kadar
taze soylu
bir b/akışın masumluğu vardi gözlerinde duran umutlar
güzelliğin güneşli günlere kaldıkça ömürden gidendi
sen ve ben
erişilmez umudun kaderine
göz açtırmayan inatın direncine bakmadıkça
yanar kanarım yollara düş sardığım gülüşün yorgunluğuna
düşkün sevgilerin hayatla barışıklığın erişleri murat bulsun dualarımla
alkışlanmış bir hüznün gülüşü acıyan gül kokan özleminle
yokluğu hasret varlığı yokoluşunla giderdin gittiğin yolları
neydi bu kadar uzak yaban gülüşlerin
yorgundun
sevgin kadar derin varlığınla övünmen
hiç uğruna doruğun dualarına gözyaşı yağmuru yağmadı
umutsuz sevgisiz kimliğin adı yokken
kimliksiz adsız aşkın adı olmalıydı yaşarken
derinden candan yürekten koştuğum günlerin adına
tutkulu bir aşkın tutarsızlığına oymanın
içimizde yaşanan kausların habercisi
değili değilde neydi yıllar boyu ömüre biçilen
gözyaşı düştüğü topraktan yeşillenmedi kayıgısız vurgusuz hatıralar
oysa tutkun en derinde yaşanmişliği sevdamın vazgeçilmezliği
gözlerimde b/akan yağmurlar kadar
umut
mutlu gülüşün haberiydi
sana düşkünlüğümle koşardım
sensiz geçen her anım zorun güzelliği
haberi ..
mizgindi her b/akışın
kadar sevebilmek ne kadar güzel...!
yağan damla suları k/adar berraklığı!
asıl güzel olan mizgin gözyaşın bakışı ..!
21*08*13*Karataş*
Güzel şiirdi. Tebrikler