Mizgîn-i Alîl

..... ........


Hera
Zeus'tan peydahladığı günden beri Ares'i
Aşk kirli bir vaftizdi
Yatağında Aphrodite'nin...

..... ........



Baş ve işaret parmağını bıçkıya kaptırmış
Yaltak bir dülgerin
Tırnakları yenmiş ellerinde ağlıyordu
Alelacele kundaklanmış bir şiir
Bir de
Şu Kütüğün kütüğüne geçirilmişse
Eyvah...!



Şimdi
Diyordu
Şimdi
Kim okuyacak kulağıma ezanı
Adım ne olacak
Benden kopardığınız göbek bağımı
Saklayın
Sağdan yazılan bir kitabın
Sayfaları arasında
Ayıraç niyetine
Ki
Kendimi neresinde unuttuğumu hatırlayayım hayatın
Bir Sultan Ahmet'te mesala
Ya da bir Roma arenasında
Boş bulduğu ilk meydanda işte
Okuyacak sayfa sayfa Canlar vardı
Dibi oyulmuş
Çift sütunlu bir anıt dibinde
Elinde kağıda yapıştırılmış kafası
Ve
Önünde diz çökmüş binlerce kafasız...



Gözünüz aydın
Nur Topu gibi bir şiiriniz öldü...


..... ........