Mızraba Yüreğim Verdim

Pusuya düşmüş hasret, kurulmuş gönüllere

Gönlüm sana nostalji, yüreğim de güllere

Fikrim sana kölemen mecnun misali;

Yolların hasret gibi, bu amma gözlere

Sor hâlihazırımı uçan kuşlara turnalara,

Amansız kopan fırtınaya, esen rüzgâra

Güle tahassür çarnaçar bülbüllere kabil

Hatırla beni bakıp bakıp yıldızlara

Yaşamak umurumda mı ki sen olmayınca!

Umutsuzluğu bile umutlandırdım sevdamca

Gözlerinde hayat bulur yeşeren ruhum

Olmazları bile severim adı sen olunca

Üstüme devrilse de çaresiz korkularım

Hicranın yaksa isyan etmem, katlanırım

Yokluğuna inat umutlandırır hayallerin

Leyla misali mecnunu bir ben anlarım

Mızraba yüreğimi verip, hasretine ağıtlar yaktım!

Bedenimi esir edip ruhuma sultan yaptım

Lütfedip gönlünde bana yer açan sendin;

Aydınlatan yıldızlara bu gece seni anlatım