Momçi

demek yıkıldı
dibinde buluştuğumuz saat kulemiz! ..
bitti demek çocuk zamanlar...

yollara mı serildi momçi taşları...

oysa biz
liseli aşklar biriktirmiştik yüreğimizde
ekim sonu, eylül başı...

hasret yaktık soğurken dağ başları
güneşler kadar kocaman...
lakin
sisler bırakmadı...

seni bilmem ama ben isyancısıyım derslerin
yani
sevda sınıfının yalıçapkını...

bandolar çalınıyor, bayram cumhuriyet! ..
gülesim geliyor ya, kendimi tutuyorum
yasaklı hayatlar yürüyor cadde boyu
davul,zurna, trampet...

Nazım gülümsüyor hayalimde
seni özlediğim kadar özlemişti vatanı
bunu düşündükçe silah taşıyorum koynum altı
her yanım ceset! ..

tutup dağı vursam şimdi
senin yerine
başlar mı terörist avı?

ne cesaret!..