Mona Lisa

Mona Lisa !
Bir ölüsün sen
Tablolarda yaşayan
Arkandan uzayıp giden ırmaklar
Döktüğün yaşlar mıydı?
Belki puslu havaya karıştı
Söylemek istediklerin
Belki de ellerinde saklıydı
Söylemek istemediklerin
Mona Lisa !
Işıklar sönüyor gibi
Sol gözünde karanlık bir titreyiş
Dudaklarında sıkışmış bir sen var gibi
Yoksa bir gülüşe mi bıraktın
Yıllarca yaladığın mürekkepleri
Oysa sarı bir yaprak gibisin sen
Düşürdü seni dalından
Dost bildiğin rüzgarlar
Mona Lisa !
Gülerken ağlayabiliyor musun?
Bilemem
Belki ağlarken gülüyorsundur
Oysa önüne düşen peçe
Görünmez bir dehlizdir ki
Korkuyorum kaldırmaktan
Yüzünü saklayın görünmez peçeyi değil
Bildiklerini kaldırmaktan
Korkuyorum sadece
Mona Lisa !
Yin-Yang mısın sen
Amon ile İsis'in büründüğü vücut musun
Yoksa bizler gibi
Etten kemikten
Aciz bir kul musun
Gönlünü portrelere kaydırmış
Mona Lisa !
Bir şimşek çakar gökyüzünden
Usta ile fırçanın özleminden
Doğan bir can mısın
Bekle
Gözlerin farklı herkesten
Derin ummanlar yerine
Yalıyarlarla dolu gözlerin
Nesin sen
Leo'nun altın oranı mı
Mazilerin sandığı mı
Yoksa sen sadece
Mona Lisa mısın
Çok başarılı tebrik ederim gizli şair...
Şiirin devamı gelsin istedim okurken, tebrik ediyorum, Hasan şairim.
Sanatın güzelliği, bir resimden bir şiire yankı. Bir isimden tüm varlığa sorgu. Düşünsel şiirler takdiri hakediyor. Kaleminize sağlık, sevgiyle..