Monolog Sızlanmaları II
Cam kesiği üstünde yürümeyi öğretir ayrılıklar
Perde açılır
Pandomim der rejisör.
...
Ben monolog
Zifiri bir kuyunun içinden geldim
Güneşi balçığa bulayıp
Uzaktan güleceğim.
Ve siz
Elleri alkış tutmaktan nasırlaşan zebaniler
Ayrılıkları yarattığınız için pişman olacaksınız.
Suflör!
Dikkat ettin mi?
Bütün ayrılıklar sana benziyor.
Ne vakit
Jilet kesiği olsa kalp
Kirpiklerin yağıyor dudağına
Her repliğe aç ve lâl kalıyorsun.
Vivaldi perdenin ardında ağlarken
Tüm oyuncuların ağzında son buluyor drama
Her repliğe bir gözyaşı sığıyor
Ve sahne düşüyor g-özümden.
Perde kapanır
Soluklanır sahne.
...
Perde açılır
Feeri der rejisör
Ütopya'nın karanlığı sahnelenir
İblisler kahkahalarını boşaltırken
Küf kokan perdelerin üstüne
Gözlerimi kapadım.
Eğer annemi görseydim
Ona beni neden doğurduğunu sorardım
Biliyorum
Ağlayacaktı çatallaşmış dilimden dökülen sözler yüzünden.
Suflör!
Bilirim sözün geçmez ama
Söyle rejisöre
Feeri'yi bitirsin.
Kapatsın perdeleri
Alsın bu yasa boğulan melekleri omzumdan
Ve bilsin ki
Yeni bir ütopya sancısında yeniden açılacak perde.
...
mükemmel imgelerle bezenmiş
akıcı bir şiir
anlamlı ve bir okadarda yürekli bir final
tebrikler meryemim
şiirin incilerini anlının akı ile toplamış
başarılarn daim olsun cannnn 👍
Etmemek mümkün mü? Teşekkür ederim efendim.
bilirim sözüm gecmez ama sen yinede kır kadehi dagılsın etrafa acılarım cam kırılklarında kalsın yeni baharlar dogsun sabahlarıma
......................desem kabul edermısın dost..harıkaydı gercekten ..yürekten kutlarım senı saygılarımla dost..............
Teknik bir söylem içinde şiiri bulmak... Adını anımsamıyorum ya Alman bir şairin ki motor mühendisiydi araba üzerine onun parçalarına yönelik çok güzel bir şiirini okumuştum. Tiyatro monolog,süflör,replik,sahne.... duygu oyunu birazdan başlıyor. Tirat olarak ya da şairin deyişiyle monolog başlıyor. Oyunun adı ayrılık acısı.Ayrılıklara neden olan seyirciler, ayrılıklara alkış tutuyor. Suflör konuşmaları fısıldıyor acaba şair olabilir mi? O da dizeleri kaleme fısıldar. Ac içinde perde iniyor. Ölümü andırıyor perdenin indirilmesi. Gözl kapaklarının kapatılması gibi. Oyun bitmemiştir. yaşam oyununda göz yaşlarına kahkalarla gülen, kişilerin dertlerine ortak olmayan insanlar bir seyirci değil de nedir? Bu oyun hiç bitmeyecek insan acılarına aldırışsız hatta onlardan keyif alanlarla çevrilmiş bir kuyudur hayat ve biz karanlığında boğulmayı sürdüreceğiz. Şiirin değişik bir söylemi ve imgelerle örülü oluşu, emek verilmiş olması ,kurgusu ve duygu aktarımı çok güzel. Tebrikler Meryem hanım.
İstiyorum ki her tozu yutsun şair,her satır da dem tutsun. (: