Mor

Güleriz dalların arasında

ama olamayız ilkbahar

çıtlık ağacına sor

saçaklarından düşen çocukluğum

toy sevinçler sağıyor

süslenmiş yalnızlıklar diyor

susup kaldı usumuzda

rüzgarın kokusu başımı döndürüyor

yaza doğru göçüyor ruhum dudaklarından

haylaz ve ince turkuaz gece

bürünüyor ayaklarımız

üşünüyor hayret

kuş tıpırtısı geçiyor kalbin ritminde

desenler çiziyor dokunduğu yere bir yanımız

camlar ve çerçeveler

kırılıyor mor

bir yarımız hep ağlıyor

bu minvalde akıyor saçların yola

gidenler mi çoğalıyor 

kalanların ardında

.