Mor Akşamlar Doğardı Hüzünlerin Üstüne
Duygular dile gelip, sayfaları açarken
Satır satır yağardı hüzünlerin üstüne.
Gönül serçe misali, mavilerde uçarken
Mor akşamlar doğardı hüzünlerin üstüne.
Bazen yerde karınca, bazen gökte kuş gibi
Bazen gözde tebessüm, bazen gece düş gibi
Bazen de ufka dalan, gözden düşen yaş gibi
Mor akşamlar doğardı hüzünlerin üstüne.
Lafta olmazdı sevgi, göz gözeydi yarenlik
Sinede ki güneşte, boğulurdu karanlık
Bulutlar çekilince, göze değse bir anlık
Mor akşamlar doğardı hüzünlerin üstüne.
Kanatlanan duygular, öz yurduna uçunca
Zemheriye girerken, güz gülleri açınca
Güneş doğmaya yakın, tüm kederler kaçınca
Mor akşamlar doğardı hüzünlerin üstüne.
Oldukça hoş bir anlatım her zamanki kıvamında tebriklerim çokça
Hüzünler, kimi köşe başında kimi yol kenarında hayat çoğu kere karşımıza çıkartıyor hiç umulmadık yerde...👍
Kutlarım içtenlikle Ahmet abi...