Mor Dudaklarımı Islatıyor Hüznüm

Haykırsam da düşlerin doğumunda
Duymuyor hayat olmuyor umrunda
İnlesem de sanrılarımla dar kuytuda
Umursamıyor yaşam zaman pusuda

Kirpiklerin kavuşmadığı gece yarısı
Her yıldız gözyaşıma bir yürek sızısı
Gözlerimdeki yaşamın dilsiz sancısı
Azad olmuş nice hayâlim kâlp ağrısı

Yorgun yağmurlara takılınca yelem
Mutlu baharlara tespih çeker çilem
Bir de sabah olunca en siyah elem
Doğmayan güneşe kin kusar kalem

Avuç kadar kâlp, içinde tüm evren
Sığmıyor âleme, arıyor saracak ten
Cevapsız sorulara ömürken sözüm
Mor dudaklarımı ıslatıyor hüznüm

Yüksek beklentilerin
Alçaktan uçuşu muydu yüzleştiğim
Yalnızlığın kuşatması mıydı sözleştiğim

Ya oyalı mendilin kokusundaki gizem
Ya da îmasız dilin ucunda haklı sitem
Belki de kurgularımda boş bir matem

Bilmiyorum
Sevdanın hangi yüzüdür şimdiki sen
İçimde ölüyor yavaş yavaş o eski ben

Dün mü kolaydı, bugün mü zor geliyor
Aşk mı daha ucuz, sevda mı çok üşüyor

Bildiğim
Hayat, tam gaz dört nala koşuyor arkasına bakmasızın
Yaşam, çelme gölgesinde tükeniyor farkında olmaksızın


05/01/2011