Mor Düşüm....

Oynamıyorum artık...
yoruldum kaybetmekten
sana sesleniyorum...beni yetiştiren
sana da mı böyle oldu...
kalem düştü elimden
kelamlar dilime asi
pimi çekilmiş gibi hücrelerimde her birisi...



Azra bir hayatın içinde.
gözlerimde çocukluktan kalma birkaç dün...
işteee...
öldüğüm gün


Sen...
ayaza vuran alazım
kara kaplı defterlere mi yazdın ümitlerimi
oysa ben saçlarının mavisinde akladım yüreğimi
gecenin gözlerinde soyunurken Afrika
sen...
gecemde kal alya


gücüm yok dayanmaya
uyumak istiyorum
dinlendir sevdamı makamında


devrik cümleler boğuluyor kursağımda
saçlarım senin sevdiğin gibi
hiç dokunmadım onlara
güneşi suladım bugün
belki gelirsin diye...
sofralar kurdum sevdamın ayvazına
güller devşirdim alından
çengiler az sonra gelecek
?senli? düşüme raksedecek

mor düşüm
cümbüşüm.
yetim koyma bu gözleri bende
ahhh...benim ayazımda kalanım
yüreğimde ki tezcanım
alazım
yırtılan sevdalar da boranım
geciktin yine..


biliyorum...gelmeyeceksin
ben yine sevdamı düşüreceğim
firdevs cemaline...