Mor Gecelerde Beklerim Seni

Korkunun sağanağında ıslandıkça
Bedeli ödenmiş muştulara koşarım
Senli vakitlerde halaylara katılır
Gözlerinin uç iklimlerinde kaybolur
Senli suretlerden varlığını tamamlarım.

Kurumuş peçetelerde senin ismin
Yanaklarımda öksüz yaş artığı
Yaşlanmış bir hüznün kırışığı
Koparıp atarım uzaklara tanımını
Kimselere söyleyemem kırıklığımı.

Kapatınca yaşam tozlu sayfalarını
Anılar kanar seven parmaklarımda
Bir düşün slâydı geçer ömrümden
Gövdemin harmanında vakit uz olur
Ben seni mor gecelerde beklerim.

Yine de solgun birikir renklerim
Birbirine kesişir tüm yollarım
Sen yoksan üşür yaralarım
Kalemin değdiği her yer şiir olur
Yoksan
Yüzüm uhdeli bir kızıllığa sarılır.

Bana ait olmayan düşünüşlerin rıhtımında
Eski bir sarnıca dayamışım sırtımı
Gizli yangınların vanasını açıyor ellerin
Ve ben gülüm ve ben gülüm
Umutsuz yangınların çırpınışlarındayım.

Bu durmadan kanayan yürek benim değil
Kimliksiz bir derdin kayalıklarında yitiğim
Bahar polenlerini düşürüyor kanatlarından kuşlar
Ben alabora olmuş bir denizde
Umarsız yokluğunu gözlüyorum.