Mor Gülüşün Goncası

Sen görmedin
Ay karanlık gecenin
Kollarımı bağladığını
Ve tenini tenime değdirip usulca
Yüreğimi dağladığını
Sen görmedin...

Nereden bileceksin ki
Yıldızların kayarken ağladığını
Ve göz yaşlarımın
Yağmur diye yağdığını
Nereden bileceksin ki...

Şimdi kapat gözlerini ve dinle
Bak neler anlatıyor varlığım sana
Güneş henüz doğmamışken hüzünlere
Ve toprak tavını yitirmemişken
Şimdi kapat gözlerini ve dinle...

Durma artık düş sevdanın peşine
Yaralı bir ceylan gibi sokul ona
Ve sar yaralarını yüreğim
Durma artık düş sevdanın peşine...

Bir bilsen neler çektiğimi
Izdırap içinde kıvranırken nefesim
Ve kulaklarında çınlarken sesim
Bir bilsen neler çektiğimi...

Kıyamadım koparmaya dalından
Mor gülüşün goncasını har vurdu
Yine de kurudu zavallı arından
Kavruldu güneşin som ışıltısıyla
Kıyamadım koparmaya dalından...

Söyle ki bir daha açmasın güller
Söyle sevdiğini susmadan diller
Sen bilmesen bunu ne bilsin eller
Söyle ki bir daha açmasın güller

Bilirsin gülleri sevmez ölüler....

Ozanca/İzmir