Mor Kayıplar

bir uçurum önümde..
kanatlarımsa sende
ve sen yoksun
düşüyorum
aslında rüzgar yanlış yönde
aslında aklım hala sende

iklimsiz bir bölgedeyim
bir gün,diğerini tutmuyor
saymadım
bu kaçıncı zar atışım diye
hala kazanamadım
hayatıma girdin gireli
seni içimden atamadım
kaybediyorum usulca
kaybetmenin arsızlığıyla
'kaybetmek' en sevdiğimmiş gibi
kaybediyorum her gün,her dakika

ve aslında uçurum çiçekleri mordur
ölümün kokusuda öyle mor
iklimsiz bir yerde
mor kokular,mor çiçeklerle
sen gelmedin diye
arsızlık bu ya kaybettim yine

sana oynuyorum son bir kez daha
'gelebilme ihtimalin' olmasada
kanadımdaki tozlar parmak uçlarında
son kozumuda attım
mor kokuyorum artık sıklıkla..