Mor Kelebekler

Sessizliğe yakın susuyorum
Ellerimde mor kelebekler
İçim üşüyor bahar oluyorum
Biliyorum bir tırtılın hikayesini
Kanatsız kelebeklere gökyüzü oluyorum
Boşluklarımda kaybolup susuyorum
Uçurtma niyetine rüzgarımda kelebekler uçuşuyor
Güveler yüreğimi kemiriyorken susuyorum
Sukut kanatlarımda bir melek uzakta da olsa....
Aşka yakın susyorum sana yakın susuyorum
Bir asi rüzgar dallarımda kırılıyorum
Salkım söğüt misali köksalıyorum toprağa
Her kırılışımda sanki yeniden açıyorum sana
Bir yerindibine giriyor bir gökyüzünü boyluyorum
Avucumda bir kelebek tutmakla tutmamak arası korkuyorum
Korkuyorum susuyorum susunca çöl oluyorum
Bir yanım çöl bir yanımda yemyeşil ormanlar sana
Islıklar çalıyor ardından rüzgarlarım seni çağırırcasına
Dilim bağlı rüzgarın sesi kaderin sesi ses sanki ait aşka
Susyorum çöl kumlarım kavruluyor....bir yanımda pınarlar çağlıyor sana
Aşksan gel bana çöle de razıyım ıslaklığınada
Ya gel kavur beni....ya da gel suyunda boğ beni
Ama bırakma ellerimde mor kelebekler boşluğuna.....