Mor Menekşe

Sen yemyeşil yaprakların üzerinde açan
Hayata küsmüş mor bir menekşe
Hani belkide tanıyorum seni bir yerlerden
Hissediyorum çiçeklerin açsada
Dalının kırık kalan yanını

Seni yazmaya çalışıyorum beynimde
Belki noktalar virgüller yerinde olmayacak
Olsun yinede duyarcasına hisset beni
Belkide bulursun kendini
Yazdığım şiirlerin derinliklerinde

Akıl kalp arası hep yolculukların
Eline aldığın mendil ıslanan gözlerinde
Hep ince çizgilerde o ayrılıklar
Ah o bitmeyen yalnız akşamlar
Issız geçen uzun üzgün geceler
Burcu burcu hasret kokan sevdalar
Geri gelmiyor nafile yaşanan aşklar

Bak oğlun el sallıyor kızım dediğin elifle
Baktığın ufacık pencereden açıl denizlere
Bırak gömülü kalsın o bitmez sevda ateşi
Hani düşmelisin yeni aşkların peşine

Kimbilir
Bulacağın aşk belki
Bir kedi yavrusunun yumuk gözlerinde
Belkide dalı kırık mor bir menekşede