Moruk Sevda
Bir gün seni sevmeyi bırakacağım
ama daha sonrası bir bilmece oyunu
öncesi kadar sonrasını hatıralar kazsada
seni yazacağım sonbahar yapraklarına
bu çok zor bir iş
uçması var uçuklar ruhların halleri
ruhla kirliliğine kaçan gönüllere bir çift sözüm var
dolanmış yalan dolan moruklar demine kaçış seriveni
bak kalemin mürekebi bitebilir
bu kaç yılını alır sanırım sonra sana gelip elveda demeyeceğim
çünkü elvedayı hak etmedin bile
kalbin hatırası gönü hatırası
yüreğimin sularına adını altın harfle yazacağım
korkuyorum adın çürümüşlüğüne inat ruhunla sarmaş dolaş acı ve gerçek
istersen sen uyu moruklar çiğerine girsin
istersen tarihin çöp sepetine atıl yanarsın bir ömrün son bilmecesi
ve seni unutacağım gün kırıklığımı unutarak sabahın güneşiyle karşında olacağım
yaşamışlığı bir çırpıda sileceğim
ve
bir defterde toplayıp geçmişi sileceğim gün halaylı bir türkü söyleyeceğim
iyi ki sen yanımda olmadın diyeceğim
çabukça yüzün karaya vurdu iki yüzün yüzsüzlüğü
deniz sularına zorlu güneşli güne kalamazdın
kara yüzün denizde temizleyemez bil....
kaşarlanmış çöplüğün çamuru izi bir süre silinir bil
ama emeklerim bir eser sonsuza utancın olsun bir ömüre hatıram
o yüzden mutluyum
bazen ağlarım telofona sarılsamda çamurlar kurudu saydım
temizdir yollarım sen kurgularına kalırken
hesabını yaptığın günlerde yaşadığındı kendin söylerken
hep sevgiyi hesabindan aldın yerlere savurdun elinle
her gönül sevdayı yaşamaz bil
sana çöp sepetine dairsin insan olmaya gerek yok
artık sanalın keyfiyeti sonlanır sular akacağı yere kadardır
mayan bilinir moruk sevdalara yem
birazda umutsuz vaka birazda sevgiden yoksun gülüşler
şeytan tüyü giyersin melek görüntün karası çamura saplantı haline sevindim
çok çirkefliğinle yüreğin dayanmaz bilirim ruhunda bin tilki bilmecesi yalan
acırım kalışına üzülürüm emeğin savdası fazladır hak etmeyene
inanmadım ihrenç duruşuna sat satabiliyorsan
gönüle düşen taşlar sözlerin ne yazabilirim ki
git işte morukların gözyaşına yağmurlarınla ıslan be gönül
sonrada burjuva avarisi her telden ağızların gömülüdür mezar taçlarına
moruk sevda yemini düşerken dilin dönmece
anladım senin sevgin beyhüdelere s/atmaca...
yine dön gayrı şu ömrün bilmecesi yollarına gözlerim seni kanar
23*04*13*Karataş*