Mr. Marley

Bilinmez kaç milyon el vardır bu şehirde
Ama hiçbiri benim avuçlarıma ait değil
Bir gün geri dönmemek üzere gidecek olsam
Hiçbiri sallanmayacak benim ardından


Bu şehir bizi sevmedi Mr. Marley
Yağmur damlalarının bile varken bir yoldaşı
Biz hep yalnız aşındırdık yolları;
Yorgunuz...


Salla rastalarını, hiç bizim için doğmayacak güneşe karşı
Ciğerlerinde yine bir tütün bayramı
Bir başyapıt hassasiyetinde sahiplenmeli ve sakınmalı sanki
Bu iğneli fanus yalnızlığı


Söyle hangi ritimde hissedilebilir
Kendine sarılıp donan insanın dramı
Hangi felsefeye ya da meşgaleye tutunmalı şimdi
Hangi düşe bağlanmalı ki dindirsin acıyı


En güçlü ruhlar en büyük acılardan doğsa da
Sen de bilirsin Mr. Marley
Bazıları yıkılmaz bir duvar gibi görünür lakin
Nem bağlamıştır, üflesen yıkılacaktır aslında.


Hain beklentiler isterik göz kırpışlarıyla
Hala parmaklıklı pencerelere yanaşmakta
Oysa Mr. Marley
Onlara ulaşabilecek kadar uzun değil kollarım


Doğmak bir suçsa
Soluk aldığım her an için çarmıha gerilmeliyim
Kapat hiç var olmamış ışıkları
Yalnızlığımın kollarında uyumalıyım


Zinde varmalıyım sabaha
Ki beni bekler yokuşlarım.

20.06.12