Muamma

Ey şiirler oyuntusu!
Uzandın gök benekli düşlerime
Sancılar yakındı seslerinden
Homurtusu büyük şehirlerin
Devasa bir yalnızlıktı uyanışın
Gece upuzun bir ses düşerdi
Önce iklimlerimden baharlar ayıklardım
Saçlarına
Muamma şiirlerin aksiyle
Koyarken adını yeniden aşk diye
Bir ömür geçti
Gözlerinin kırpışımından
Uyandım çok değil o devasa yalnızlığımdan
Bir yangın serili gönlümün sayfalarına
Küle boyanırım, yanmışım
Hiç olmadık baharlara kanmışım
Ne beyhude adammışım!