Muammaydık

Siz
Güneşle tohumlarken
Nefesinizi

Biz bataklıklara
Kâfir gülleri diktik

Beneklenmeyen kanatlarınız vardı
Yıldızlara uçurduğunuz
Biz pabuçlarımızın ardına basıp seyrettik


Muammaydık
Uçkurumuzda elimiz
Üçgen eşarplarınıza üç düğüm atan siz

Hacer Ül Esved'te ter bıraktı aksakalından babanız
Besmelesiz sevişmelerin çocuğu biz

Ak memesinde yoruldu dudaklarınız annenizin
O'ndan peydahlandık yetimhane eşiğinde sessiz


Pehh...


Aşka bağdaş kurduk bre
Dudaklarınızdan süzülsün bir gıdım tat diye

Ciğerimize tükürdünüz nefreti
Sizi kustuk kan renginde

Kızılcık şerbeti demledik dedik
Yüreğimizde
Bilene bilmeyene...