Mücbir Ayrılıklar

Yüzünde eski püskü bir zaman
Alnına dolmuş aritmetik çizgisi
Kırılmış genleşmiş avurtların
Soluklandın biliyorum
Yar geçişlerinde/
Yüreğinde kuş uykusu
Ellerin güçsüz püskül
Sene dönse yıl çapkın
Ceviz kabukları çoktan gübre
Elimle beslediğim oğlaklar anne
Çılgın düzlem gölgeleri…


Ne zaman biri kayıp gitse
Gözlerimin elası çıkıyor
Sesimde yırtılır perdesiz
Ne zaman kapıya duracak
Sevdalım sevdiklerim
Okşanan ellerin nidasına
Ne zaman konacak
Bir öpücük
Islak
Puslu…


Ve ayaklarım!
Daha ne kadar kaldırır bu demi
Solgun günlerimin ahları/
Buruşuk bir perdeydi oysa
Gizli kalp odacıklarımı saklayan
Buruşmuş bir mendil gibi ağıtım


Mecburdu ayrılıklar
Mücbir sebeplerden
Sen aileni seçtin
Ben yalnızlıklarımı
İpe sapa gelmez
Bahane çöplerinde
Gezindim…


Elime geçen
Koca bir yalan


Yalan olmadan önce buralar
Adını karalar yüzüne vuralar

Hangi ara
Düşman oldu
Bu adamlar…

Şiiri Değerlendirin