Müebbet

Her sabah uykumu yastığıma hasret bırakıyorum,
umutlarımı topluyorum çarşafımın üstünden.
Yüzüm en son ne zaman musluğa sarıldı onu bile hatırlamıyorum..
Denk geliyor arada sırada otobüste sana benzeyen biri,
kafayı cama yaslayıp gözlerimi kapatıyorum ellerimle..
Terliyor ellerim ceplerimin içinde,çıkardığım anda yerlere huzur saçılıyor,
sadece benim gördüğüm ışıltılar bunlar.
Sanki bahar son cemresını hep gözümün önünde sergiliyor.
Kanatlarını ısrarla rüzgara vuran kuşları görüyorum en yükseğimde.
Bütün radyolar benim eşgalimi veriyor,
kirli sakallarım,suç üstü yakalatıyor seni düşünürken..
Sigarama sırf iyilik olsun diye kırmızıya boyuyorum ucunu,
dumanını ciğerlerime serperek ödüllendiriyor beni..
amma velakin,seni bulamıyor içimde.
Haydi son durağa çokdan geçmişim.
müsade edersen ben burada ineceğim,
ama cama bıraktığım uykulu nefesim,
seni ineceğin yere kadar eşlik edecek..
az olsunda sensizlik,ben aşırı dozda senli müebbetlere razıyım..