Müebbet Mahkumu
Yalnız kaldım bu damlarda
Konuştum demir kapı, duvarlarla
Bir birimizin dilinden anlamadık
Boğuştum hatıralarla
Odamdan çok başım dumanlıydı
Yaktığım sigaramla
Yıllardır gidip geldim
Fark etmedi bu kör duvar
Seni sordum o yıllara
Ses vermedi hatıralar
Geçit vermedi sevdaya
Beni hapseden parmaklıklar
Ne bir dost ne arkadaş
Nede bir sırdaşım var
Ömrüm tükendi şu beş adım koridorda
Beni tanıyan sadece zalim pranga
Nice beşer e bu duvarlar ses vermedi âmâ baktı
Damdan düşen her gölge o güne bir firaktı
Duvarları nem yıkmadı
Beni gamın yıktığı kadar
Günler yıl oldu yıllar asır oldu
İnfazım müebbet geçmiyor yıllar
Zindan hayatı bazen dışarda da yakanızı bırakmaz. Her türü zor. Kutlarım güzel şiiri.Selamlarla.
Nice beşer e bu duvarlar ses vermedi âmâ baktı Damdan düşen her gölge o güne bir firaktı
harikaydı tebrikler efendim
harıka bı fınaldı kutlarımmm👍
Allah kimseyi oralara düşürmesin.
Şiir harika kutlarım
Nice beşer e bu duvarlar ses vermedi âmâ baktı Damdan düşen her gölge o güne bir firaktı
Duvarları nem yıkmadı Beni gamın yıktığı kadar Günler yıl oldu yıllar asır oldu İnfazım müebbet geçmiyor yıllar
Güzel ve anlamlı bir şiirdi. Tebrik ederim. Saygı ve selamlarımla.