Müebbete Hapis

her
sabahın
bir ceremesi var,
nedense ben de hep aynı
hep aynısı
sensizliğin kancası
yokluğunun
sancısı
takılmış bir kere,
bir türlü
kurtaramıyor kendini
kurtarmağa
da
niyeti yok gibi
yok gibi,
sanki...

ip atlar
mı
dersin kader
nasıl becerebilsin ki
tutulmayınca iki tarafından da,
her türlü gayret
çıkmaz sokağa mahkum,
suç/u
sevmek
inadına sevmek
ölümüne sevmek
yargısız infaz olunca düğün dernek
kim ne eyler
bekler bekler yine
bekler...

bilinmez kaç sabahlar daha
geçecek
gözlerim de hasret
yüreğim de
ateş
volkanlara nispet
ben
azap diyeyim
sen
gazap de
farkı bilemem ki ne,
bu
nasıl bir duygu
nasıl bir his
bende müebbete hapis...

(Berlin,11.10.2016)