Müfessir Güvercin Mezalim Tanrı
Yarı baygın bir kokuyu ilk duydum
sağır eden bir yalnızlık sonra
inceden bir inilti geçti şuramdan
adımlarım sürüklendi kendinden
sarı ve beyaz mevsimler boyunca
bir hayatı eskittim
kül rengi evlerde oturdum
duvarları betondan
ve çatılarından düşlerimin sarktığı
saksılarında kaybedilmiş dünyaların
bir kaç küçük hatırası bulunan
evlerde oturdum
daralan dünyalarımıza açılan
küçük balkonlarından sarktım
az ötemde bir güvercin
bir ayeti yorumluyordu
bi sigara avuçlarımda döndü
dudağıma tutundu ben yoktum
kendimi kafir sandığım zamanlarsa bitti
güvercinse bıçak gibi kanatlarını
bir rüzgar uğultusuyla
yüzüme vurmadan geçti
imrendim doğrusu imanına bu kuşun
dalgınlığım işte bu sırada yüzümü deşti
kendime geldiğimde
kül rengi evler kafirdi
beton duvarlar
kondurulmuş çatılar
tüm balkonlar kafirdi
güvercinse biraz uzakta bi yerlere uçmuştu
duruşu tanrılığa atanmış gibi
kasılan bir adam
şeytanca bir sevinçle güvercini vurdu
dünya başıma düştü
düşüm başını kesti
iğreti ve sinsi bir öfke çoğalıverdi kanımda
ama yetmedi
derenin hemen üzerine oturmuş şu yolda
bir çocuk duruyordu
bir çocuk başını göğe kaldırmış
bir kuşu izliyordu
kanat çırpıyordu onunla
ayaklarını yerden koparırcasına
zıplayıp belki de
uçuyordu onunla
kırmızı bi araba yutuverdi çocuğu
çocuk göğe bakıyordu
gökse kararıyordu gittikçe utancından.
- bu dünyada başını kaldırmak yasak-
isviçreli bilim adamları
insanlığı keşfetsinler
japonlar hızlıca yapıp dağıtsınlar
çünkü şairlerin
ve peygamberlerin sözü dinlenmez
asrımızın tek dini
bilimadamlığıcılık
yoksa eski dinler de söyler
yalan konuşmayacaksın
çalmayacaksın
öldürmeyeceksin diye
ama çıksın desin ki şimdi
çok ünvanlı bi bilimadamı
' bir canlıya zarar vermek
sağlığınızı bozar
onu öldürmek ömrünüzü kısaltır'
sen o zaman gör birde
nefse tapıcılığın
sağlıklı yaşam furyasını
- diş sağlığınız için suyu ılıştırıp içiniz-
yağmuru seviyor oluşum imanıma delildir
yarın mahşerde şemsiye kullanmayışımı
böylece diyeceğim
- eğer müsade olursa
neşet ertaş'lada bi bardak çay içmek isterim-
birde insanlar ne yapacak diye sorarım orda
ölümün her türlüsü yasak bi yerde
insanlar ne yapacak
tanrının çocuğu yehuda ne yapacak mesela
yaşatmayı değil
yaşamayı bile bilmeyen bu insanlar ne yapacak
- hayatın güzelliklerini görerek yalnızca
sen yarım kalmış bi şiir gibi
bi yanın noksan sarkacaksın pollyanna-
menzili çabuk geçsin attığın mızrak
bir yolu geçmek için fikrini dinç tut
çünkü iyice bakarsan görürsün
makinaların insanlaştığı bir döneme geçiyoruz
insanların makinalaştığı bir dönemde sancıyarak
ruhumuz bölük bölük ayrılmış
kudretimiz benlikten gayri herşeye galip
mizanı bozuk dünyada çivisi çıkmak
dünyayı çiviliyoruz sanki biz
dört bir yana zulmün damgasını vurarak
- bu döneme ait elimizde belge yok-
çok değil yakın bir zaman sonra
şunu duyacağız
eğer insansan çıkar tescil belgeni
- yoksa duydukta
işimize gelmedi mi -
