Muğlak

Ne kadar da zormuş böyle sevmek.!

Beni hiç

"Biz" ihtimalini de

Piç ederken;

Yani acısız

Kedersiz bir gün

Yarın

Öbür gün

Daha sonra ki gün

Her hangi bir gün

Gün yüzü gün değil

Kahrın metastaz yapmadığı

Kıpkısa bir gün

Gün içinde tomurcuk gül

Gül içinde bir an

Yani

Zihnimde resminin zonklamadığı

O intihar

O an:

"DANDANDAN"..

İşte böyle

Aşk dan

Süreğen aşk

İhtimalini linç eden

Aşkımı döven

Dilim dilim

Dilin

Ki;

Dilin dilimde

Duru sevgiye tomurcuklanan

Eşsiz ve yaşanılası bir hal

Yanakların al al

Aşka susamış

Aşka aç ken

Niye,

Hüznün tohumlarını

Hep sen ekiyorsun

Masum geceye

Niye?

Behemâhal,

Gece

Zaman içinde bir an değil

Gece "ben"im

Gece ıslak gözlerimde

Gece

Senin mavzer yanığı

Sözlerinde

Ve o sözler

O an ki gözler

Ve gecenin en keskin

Katran karası izlerine,

Gündüz

Gözlerinin sislerine

Siner

Siner

Siner

"Umut" mu

Yoksa

"Unut" mu yeşertiyor bize

O

Bir çift ap ak papatya

Gülen gözlerinin tabiri,

Kâbuslarımla

Yoksul mutluluklarımı düğümlediğim

Sanrılı kesişmelerimize..

Ben bu yüzden bilemedim

Eremedim

Sevemedim

Isınamadım bir türlü

"Ne sevdiği belli

Ne sevmediği

Hain sıloy oy

Zalim sıloy oy" hallerimize..

Velhasıl;

Tutuklu kaldım

Belirsizlik sendromu içermeyen

Muğlak sev/iş/melerimize..

03/04:Temmuz:2020