Muhabbet-1-(Selim)

Bak Selim...

Hani Demem o ki benim
Anamdan doğdum doğalı
Ne aç kaldım
Ne de açıkta
Alnım açık
Yüzüm ak
Hep başı dik dolandım
Yedi düvelde
Ama olmadı işte
Yedi bölge
Dört iklimde
Yaşayan açlar benim
Selim...

Yüreğimde sızım-sızım
Sızılayan yarama
Hiç kimseden
Hiç bir yerde
Çare nedir ummadım
Dağ başımda duman-duman
Ve elimde deste-deste
Yolunan saçlar benim
Selim...

Etme bize bu zulüm ü
Gel kardeşçe barışalım
Kol boyuna sarı şalım
Günahlardan arınalım
Sevabına yarışalım
Bırakalım seni beni
İlim irfan konuşalım

Sularında hoylarında
Düğününde toylarında
Ve serhat boylarında
Al kanlar içinde yatan
Malkoçlar benim
Selim...

Kaşlarının karasında
Kurttur oynar arasında
Türk ü türkü beste-beste
Gönlümün arenasında
Eğer suçlu arıyorsan
Suçsuzlar arasında
Hiç kimseye yükleme sen
Top yek ün suçlar benim
Selim..

Sakın sen bu hali
Sanma melanet
'Bir gün mutlaka'
Kopacak kıyamet
Bu kan bu işe alamet
Şeytanına kandığım
Ateşine yandığım
Özgürce dolandığın
Ve sahipsiz sandığın
Bu vatan hem senin
Hem benim
Selim...

Gün gelecek yıkılacak
Bu taht-ı revan
Kör gözünden vurulacak
Kör şeytan
Ve duracak bu kan
Aramıza nifak katan
Ne ağa kalacak
Ne bey
Ne sultan
Bil ki
Toprakta kefensiz yatan
Şüheda benim
Selim...

Zannetme ki
Yolunu şaşırır savran
Doğudan batıya
Yürüyor kervan
Mazlumlardan yana
Değişir devran
Bu gün konan
Göçer yarın
İnan ki birliktir kârın
Bak nasıl da çoğalıyor
Yetişen bu yeni nesil
Bu gençler benim
Selim...

Ben öyle bir milletim ki
Bükülmez çelikten belim
Kayaları yerinden söker selim
Dünyaya hükmetmiş
Benim en delim
Kuş dilini bilir
Süleyman benim
Selim..

Gel etme eğleme
Dök eteğindeki taşı
Aklını başına topla
Selim
Aklını başına topla...

Fevzi Cahit
Ozanca/İzmir