Muhafazakâr Bir Yalnızlık

Acıların bastırdığı

Bayat ekmeklerin çiğnendiği

Günahların işlendiği

Ter kokulu kalbim muhafazakâr bir yalnızlık içinde 

Çok geçti ya da geçmedi, zaman anlamını yitirdi sanırım bende 

Umursamaz bir gelecek kaygısı taşır gibiyim

sağa sola attığım bakışlarda

Ateşi çıkıyor düşüncelerimin

Alnıma ıslak havlu koysana anne

Bana bakıpta kederlenme ağlama

Birde kendini dert etme bana

Uzaklaştır her şeyi herkesi kendinden diyorum

Gerekirse kırarak dökerek

Gerekirse ardında yaşlı gözler bırakarak

Ya da ah alarak

Helallik istemeye dahi yüzün kalmadığı gün

Tövbe sırasına gir ey günahkar

Tanrı sonra bana dönecek biliyorum, öyle dedi

Öyle derler

Yanlış anlamaya fırsatım kalmadı

Dizlerim tutmaz intihar kapıma dayanmıştı

Artık yazmadığım boş kağıtları buruşturup atar oldum

Sizin göremeyeceğiniz dolulukta olan kalemim

Benden önce intihar etti

Kalbim sancılandı yine

Yine hangi kötülüğe gebe kaldı 

Kaç aylık acaba

Tanrı sızı bıraktı insanlığa

Tekel ile anlaşma yapmışlar sanırım

Ne kadar içime çeksem

Daha çok sızı bırakıyor gibi

Daha çok acı

Daha çok karanlık

Daha çok küfür