Muhannet Çetindir

Kapılar kapanır, yol geçit vermez,
Çaresize, en çaresiz zamandır.
Kolları boşlukta, bir dala ermez,
Muhannet çetindir, mihnet yamandır.

Bilinç örselenip, acır şuurla,
Yoları kesişmez, bir gün uğurla,
Akar gözlerinden yaşlar umurla,
Ağlaması helal, gülmek haramdır,

Onların derdiyle, onlara daldım,
Nasıl yaşıyorlar, şaşırıp kaldım,
Gerekli gereksiz, üstüme aldım,
Elimden tek gelen, kalbi çabamdır.

Bilirim faydasız benim hiçliğim,
Dertleri dizmeye yetmez ipliğim,
Kalem iğnesiyle şimdi diktiğim
Çatlak yüreklere, çürük yamamdır.

Ağır yüklerini, biraz atmamak,
İçlerine neşe, huzur katmamak,
Ellerinden tutup, bir şey yapmamak,
Anlımda lekemdir, yüzde karamdır.

Gönül bahçesine, kim neyi eker,
Meşrepler meşrebi, cins cinsi çeker,
Cazibeden yana dönüyor teker,
San ki eksiğiyle, her şey tamamdır.

Dertlere, tercüman olmak ta zordur,
Çileyi kökünden yolmak ta zordur.
Yaralıya deva bulmak ta zordur,
Bu benim ezeli, ebed yaramdır.

05.09.2012