Muharebem
Birlik ve beraberliğe ihtiyaç duyduğum günlerde
Sen sağ tarafımdan gitmek istedikce
Ben sol yanımda kalman için ısrar ederdim
Siyasi çekişmelere meze
Bölünmelere mahal vermemek için.
Bir taraf olmak isterken bertaraf olduk yok yere
Kitaplara geçmeyecek bir işgal bu
Vatanım senin ellerindi Rachel
Mülteci bedenim
Sürgün ruhum
Bu apaçık aşkkırım...
Struma'ya ağlarken sızıyorum son zamanlarda
Daha önceleri ağlayamadığım için kırgınım kendime
Gözlerim kanıyor, kulaklarım yorgun
Gökkubbe yetmiyor artık ayıpları örtmeye
Nemli topraklar serpin üstüme, maziyi düşündükce.
Halepçe'den taş getirin baş ucuma,
Elma kokulu bombalar,
Kesik kesik ağıtlar kulağımda Şiwan'ın gırtlagından
Kaç kurşun daha sıkılmalı
Kaç çocuk daha kıyıya sürüklenmeli
Rengim senin gözlerindi Rachel
İşgaller, savaşlar, sömürü
Bir umut, bir gemi
Bu apaçık ırkkırım...
Srebrenitsa, Hocalı, Urumçi...
Unutursam, unutursan, unutursak...
Vurun beni aşk diyen dilimden
En tenha zamanlarımda yakalasın beni arsız çocuklar
Sana söylemiştim
Sarılmalar cennete rezerve, az bekle söneyim
Yakılıyorum camilerde kiliselerde dua vakti
İbadetim senin hayallerindi Rachel
Bir kız bir oğlan
İki oda bir salon
Bu apaçık soykırım...
Tebriklerimle
Soykırımların gerçek motivasyonları azınlıkları millileştirmektir. Kitlesel mezalim ve soykırımı suçunu yapan devletler gözlerimizi gerçekten yaşartır. Hele o mezalimleri öz milletlerimiz yaparsa bizleri hem utandırır hem de tiksendirir. Ayrıca vatan sevgimizi de büyük derecede yıpratır... Şiiriniz ve görüşleriniz için tebrikler Yılmaz bey.