Muhtacız

Sevdan

Vakitli vakitsiz seslenir bana

Soyunur ruhum bedenimden

Çırılçıplak düşerim ardına.

Ne zaman dokunsam gözlerine

Aşk ile yanarım

Her bakışta değirmenlerde öğütülür

Un gibi ufalanırım

Rüzgara karışır tozlarım

Boşluklarda sesini ararım.

Hep ucundan kıyısından yürürüm seninle cehennemin

Yansam da her düşüşte

Uslanmaz, savurup küllerimi

Bir daha, bir daha kendimi ateşe atarım.

Bir sen olurum aynalarda

Bir sen'i ben yaparım

Bir an uzaklaşsa nefesin nefesimden

Yaşayamam, ölümlere yatarım.

Okyanusumsun

Dalgalı kıyılarında yürürüm hep

Sana doğru

İlmeğim boynumda

Silahım şakağımda

Bir an

Bir gün

Bir şans daha

Varlığına borçlanırım her solukta.

Artık umutları gömmesin ellerimiz

Gözlerimiz, kaçamak bakışlar gizlemesin

Kaç mevsimsiz çiçek daha açar ki yüreklerimiz?

Uykularımız karanlık kabuslara kurban edilmesin.

Başka çıkar yolumuz kalmadı, anla

Muhtacız ikimiz de

Sessizliğimizi bozacak

Aşk denilen, o çift kişilik yalnızlığa...