Müjde-i İstanbul

Sislerin ardındaki nefret dolu bir şehir
Yağmış sanki üstüne karabuluttan zehir
Sarılmış boğazına çıngıraklı bir yılan
İblisler çalar çanları korkuyla akar nehir

Haçlılar tutunmuşlar ufacık bir karaya
Gelmiyor iki yaka Ya Rabb'im bir araya
İstanbul diyor Fatih İstanbul'dur payitaht
Hiç kuşkum yok biz hakim olacağız oraya

Güneşler sönük kalır varken sende bu iman
Engel olamaz sana birleşse iki cihan
O erler ki ne güzel er buyurdu Peygamber
O Fatih kumandan ki o ne güzel kumandan

O kahraman askerler bir çağa son verdiler
Verdi emri kumandan kanatlandı gemiler
Yağdırıldı gülleler o yıkılmaz surlara
Dalgalan ey bayrağım şanlı ordu muzaffer

Bu şehre bahar geldi gökten yağdı merhamet
Sustu şimdi çan sesleri ezanla geldi rahmet
İstanbul artık Türk'ün ebediyete kadar
Yüce müjdene erdik ey Hazreti Muhammed