Müjgan

Ne zaman itiraf edebilirdim ?
Müjgan ölmeden öncesi

son sabahın ilk ışıklarında
köşeden salına salına geldiğini hatırlıyorum,,
kızıl renkli elbisesi ve kıvrak beliyle'
yine kamaştırmayı başarmıştı gözlerimi
çekingenlik arzulu tutuluyorum.

onu süzüş sonrası, yüzümü yere her düşürüşte´
zaman geçiyor ve geç kalıyordum,
kelimeler kifayetsiz kalmaya devam ederken
hislerim yüreksiz it gibi
saklanmaya koşuşurdu kalbimin köşelerinde.!!

tam önümden geçerki
sarar tenimi bir kızarıklık,
dilim kelama baş vuracak/
sessizlik boğar duygularımı
birde titrer bacak,,

Nasıl itiraf edebilirdim ?
( acaba )

bir gül çalıp arkasından fırlatmalı ve,,
veryansın mı' etmeli gerisin geriye koşmaları''
utangaçlık tutuklar gözlerimden,
ağzım sana söz edecekken dilim neden hep ısırganlydı ?
yakarsından kasılır kavrulurum diyesim gelir
müjganıma hapsolurum korkarım güzelliğinden

kaybediş/
mahallenin eski püskü dolmuşu
vurur müjganıma,
yere düşüşüyle iki kolu bir yanda ezilmiş başı,,
iri iri göğüsleri yan yatmış
işte bu çok ağır müjgan hayata ömrü asmış.

geç kaldığımı bile bile,,
kulağına sessizce ve pişman bir sesle
seni seviyorum.! aşk acım derin sancım..
sonrası vuslat önemsiz
gözyaşlarım yüzümü eze eze akar

bir yanım pişmanlık bir yanım acı,
kalbimin ağrıyışlarında birleşir en derin sancı
solsun bütün güller, ne kadar papatya bahçeleri varsa
uzak kalsın benden, ve ne kadar taneleri varsa
zamane aşkların başına düşsün biir bir

müjganım

müjganım

öldükten sonrası
Aşk acısı

müjgan anısı

pişmanlık sancısı.