Mülteciyim Geçmişime!

bir ayna daha kırılır geçmişe
çocukluğun özlemi yanıp tutuşur içimde
kinsiz,çıkarsız sevgi sarsın isterim şimdi bedenimi..
çocuk gibi içten sarılmak
çocuk gibi sevinmek
öyle hasretimki geçmişe...

bir gülüş bıraksınlar istedim
biraz mutluluk...
şimdi onaltı yılım geride
herşey o meleklerle beraber uyuduğum beşikte..
en iyi arkadaşlarımdı melekler
belki varlığını göremedim ama hissettiğimden gülümsemişim ufuğa..
sadece umut istiyorum geçmişe dair..
ya çocukluğu verin,
yada çocukluktaki mutluluğu...

tek istediğim şu karanlık ruhumu bir parça güneş dokunması
bana bir parça güneş verin
bütün sevgilerim sizin olsun
keman eşliğinde akan gözyaşlarım mahkummu acıya
..
bayram sabahlarındaki neşe nerde
kırmızı papuçlar,kırmızı elbiseler,toz pembe yanaklar
gözlerde ışıl ışıl mutluluk yanan çocuk nerde
şeker yarışına katılıp,kazanınca deli gönlün
avuç avuç şekerler saçardık gökyüzüne
şimdi hepsi geri gelse gelirmi mutluluk?

geceleri mülteciyim geçmişime
çocuk gibi oturur masama
elime alırım pastel boyaları çizerim kocaman bir deniz
üstünde hayallere giden bir gemi
o beyaz kağıt ve bir kaç boya sevinç verirken kalbime
hayat zarlarını neden benden tarafa atmaz?

bugün onaltı yaşındayım
bilmem kaçıncı gemi çizişim
kaçıncı hayaller şehrine ulaşma arzusu
hepsine de düştü sonbahar yağmuru..

yine titriyor kalbim
hacizine tuttu geçmişim
yine doldu gözlerim
akan yaş değil özlemlerim.