Mum Aşığı

mor abajurda kırmızı ışık gözler kısık

komodinin altında çocukluktan kalma resimler

solda tuval ve bir şal gibi omuzlarına düşen

kıvırcık saçlarını artık bu gece uyut

yorgunluğun yaşadığımız asrın işi değil ki

düşün kaç palyaço bir öpücüğe hasret gülücüktür

gittiğin andan şu ana kadar kapımda

içeriye girmek için uğraşıp duran rüzgar

kulaklarımda çocuk kahkahaları dudakların

aşkı söyleyecekken dolanıveriyor da dilim

işte böyle şarkılar söylüyorum ellerime

üşüyor bir mumun içinde yanıp duran alev

titreyen gölgesine sarılıyor bir adam gülerek

gölge alevin mi mumun mu kadının mı

kimse bilmiyor hissetmekten öte yaşamak yok

konuşmak yoruyor dili dokunmak üzüyor

perdeyi kaldır diye haykırıyor her evin penceresi

göz yüzündeki yıldızları seyretmeli insan olanlar

yıldızları seyrederken adam kadın şeytana uyup uykuya daldı

adam kadının kadın mumun aşığıydı