Mum Çiçeği

Çirkin bir kadınsın sen çirkin bir adamı sevdin

içinde madenler çökerken

oysa esmer bir tenin içinde kalan kül ve suyuz biz

yakamaz bizi nar-ı cehennem

aklı karışık esmer bir tenin üstünde kalan

tek mintan gibi ak döndün baktın suya

su uykuya savurdu kendini uyku ölümcül bir azaba

o kasabada şimdi ağlayan çocuklar var

göğü basan is nasıl bir buluta benzeyebilir ki

şu basit mevsimin hali boğazımızı yakan asit

kara mekanlar gördük hayatı basit ölümü basit

gül de yüzünü gördük güneş avluda esirken

kirpiklerini yoluyor bir anne saçları sanki bir uğru

dikenlerle dolu topraklarla ovuyor göğüslerini

yerin altına doğru bir acıyla doğuruyor çocuklarını

artık kim kimi bulur da yakarsa yazı kışı kalmadı bu işin

ölür ayak dilim sürçtü seviyorum dedim

dedi ki " sen ne dediğinin farkında mısın "

dedim ki " evet ay ışığının arkasındayım

suyu hayal eden bir madenci gibi ‘’