Mum Damlası

Sahipsiz kaldığın yerde yıkılır aşkın direği,
Pınarından çanağına akar akar mum damlası,
Varlığından yoksunlaşıp dehlize giren yüreği,
Bir ömür baştan aşağı yakar yakar mum damlası.

İçten seven kalbe karşı, olumsuzluk yaratınca,
Batkı batağında gönül bir de ölüme yatınca,
Aşkta bir çıkmaza girip için için ağlatınca
Düştüğü yerde sel olur yıkar yıkar mum damlası.

Dere gibi çağlar gider yol bulur dehlizlerinden,
Gece yayı ufka batıp sıyrılırken gizlerinden,
Kaybolmaya yüz tutacak, im, işaret izlerinden,
Uzak da bir ışık bulup çıkar çıkar mum damlası.

Batıktan umuda bir yol, bulup deryayı aşmayan,
Bir gün terk ettiği yerden sahiline yanaşmayan,
İlahi huzura doğru nirvanaya ulaşmayan,
Sevgiden yoksun yolları tıkar tıkar mum damlası.

Aşklar bitse de gönülde kapanmaz ki bu son perde,
Bir musibetin ardından mutlak hayır vardır şerde,
Sevinç hüzün arasında olması gereken yerde,
Doruklardan bir yerlerden bakar bakar mum damlası.

Bir kıvılcımına mahkûm mum damlasıyla gözyaşı,
Sevgiden yoksun kalplerde darlığa düşürür başı,
Kan gözyaşı arasından kazandırırken savaşı,
Taş kalpleri çıkmaz yola sokar sokar mum damlası.