Mum Işığında Bekleyen Şiir

kelimelerim titriyor cılız aydınlıkta

yüzümü işgal etme çabası
gölgeler diyarında

harflerim kuşatılmış
binbir gece dilinde ağıtlar yakan cümlelerim
asi ve deli

cennete paralel giden cinnet anlarındayız

intihar sadece bir his
beyaz gömleğe bulaşan ruj izinde

ama farkındayım
öldürülebilirim hiç görevini yapmamış
bir mektup açacağıyla bile

ben evet
bembeyaz göğüslü
apak düşlü
simsiyah fitil fitil saçlı
mum kadınlarına yazıldım

ben, bak bu duvarlar şahit
bu rengine kan oturmuş
taş aralarına
türlü türlü sırlar fısıldanan
bu nemli duvarlar şahit

beklemekten asla yılmadım

üzerime kırmızılar sızdı
ucuz şaraplardan
örümcekler indi
imla hatalarıma, alçak tavanlardan

adamın biri de gelip
iki dize bırakmadı ki yanıma arkadaşlık edeyim
(oysa havanın yumuşaklığı vardı)

yine de bekledim

iki şehrin birbirine bağlanmayan tozlu yollarında
okunmayı, kibrit çöpü adamların
mum kadınlara aşkına