Mum Kokulu Düşler

ah! gözlerdeki güneşe kırgın ışık
ah! ellerdeki kırılmalara tutsaklık
ah! geri dönmeyecek günlere özlem
ah! zavallı kalp
ah! gençlik

kaç kez mutlu olduğunu
saydın mı hiç

Düşündün mü?
nasıl başladı
nasıl bitecek hayat

volta atarken bedeninde güneş kırıntıları
kaç kez derin derin nefes aldın
kırgın ve eksik

genzinde ıslanırken yutkunmalar
yağmur sızısı sabahlara
ak ak olmuş saçların gibi
yağdı mı aralık pencerenden lodos

zaman içinde duvardaki gölgen büyürken
süzülmek istesen de bulutun kollarına
dönebildin mi gökkuşağının yedi rengine

ilişirken solgun yüzüne kış güneşi
unuttun mu sandık içine biriktirilmiş
mum kokulu düşlerini

dokunurken parmak uçların saçlarına
küskün bakmadın mı aynalara
öfkeli ve buruk

gözlerini okşarken ılgıt ılgıt anılar
kırıldı mı çocukluğunun oyuncakları
özlemedin mi rüzgâr güllerini

denizde yüzüp gölde boğulurken
meydan okuyan gülüşlerin titremedi mi?

emanet canın umudu bağlanarak
ç/alınıp yıldızlara takılmadı mı?

suskun ve çaresiz

kendinden, gölgenden kaçarken
kaç kez küllerinden doğdu Anka
kaç kez lapa lapa aşk yağdı yüreğine
biliyor musun?

şimdi
zaman süzülürken kırılan dallarında
öylesine uzak dün düşleri
öylesine yakın hüznün elleri

göç ederken gözlerinden hatıralar

ah! nasıl da oyunbozan hayat