Mum Kokulu Kadın

Sen gittin kokun kaldı odamda cılız pırpır eden ışığımla,
Yastığıma sinmiş ürpertici sıcaklığın; adeta kanıma işliyor.
Beraber yaktığımız güzel kokulu mumlar hala yanıyor,
Gözlerim daldıkça dalıyor duvardaki gölgene...
Sen kalbimi eriten gözlerin sahibi kadın beni öyle bir yak ki;
İzin çıksın ruhuma unutamamak olsun varlığın.
Aşkın eritiyor mumdan kalbimi her gün, her an...
Bugün benden uzaksın, hayalini izliyorum gölge oyununda.
Bir kez daha sana muhtaç yanıma yenik düştüm..ve sarıldım hayaline.
Özledim seni bir tanem, artık bende mumdan bir kalp var,
Her gün eriyip giden ama diğer güne donunca yeniden yanmayı bilen.
Keşke yanımda olsaydın ve seni yaşayabilseydim...
Yalnızlığında bile sönmeyen mumun