Mümkün

yaprağı dalından ayıran
bir rüzgar gibiydi bize her sevda,
sürüklendik, sürüklendik
oradan oraya...

"her şey keder"
"gelip geçer" diyorlar ya
eyvallah,
sözümüz yok ona...

ama ne olur, artık
biraz mutluluk görünsün,
bir huzur ışığı parıldasın,
bir güzellik doğsun ufukta.

yorgunuz...

mükemmeli aramıyoruz, bir el istiyoruz sadece
mümkün olsun...

kendimizinkinden geçtik,
Allah aşkına...