Münasebetsiz Aşk
Münasebetsiz bir aşk
Kapımın önünde pusuda .
Üstelik ,
Haneye tecavüz sınırında .
Vursam kalbinin çekirdeğinden
Kaybeder miyim masumiyetimden ?
Öyle ya ; bunun adı nefs-i müdafa .
Ya da güvensem
Bir istisna
Ya av olursam avcıyken
Kurda , çakala .
Her yol aslında başladığı yerde biter
Kör noktadır artık hedef aldığımız yer
Aynanın sırrı dillerde pelesenk
İçi dışına vurmuş yağma sevişmeler
Yürekler kıtlık arefesinde
Bedenlerde gelişigüzel bir rehavet
Ve bu vakitte çok ayıp ruhsal bekaret .
Tek kullanımlık paketler halinde satılmıyordu
Kağıt mendil hiç değildi
Kullanıp atılmıyordu aşk
Vakti zamanında .
Çin malı plastik bebek değildi kadınlar
Ruhları vardı
Çek defteri değildi adamlar
Hatta bazılarının kalbi de vardı .
Masallar vardı
Mutlu sonla biten
Zeytin ağacı gölgesine diktiğimiz ümitler ...
Kaf dağının ardındaki dev mi çaldı ?
Kahramanlar vardı devleri yenen
Büyüdü insan devasa
Kahramanları vurdular birer birer
İbret olsun diye cesetlerini gömmediler .
Tellal develerin , berber pirelerin işine son verdiler
Masallar da bittiler .
Ve aşk aceze kaldı .
Ne çok ana kucağı açıksa hasret
Bir o kadar yetim
Yetimliğinden ziyade piç
Hatta kocaman bir hiç .
Sahipsizliğinden belki yeltenmesi her kalpsiz bedene
Sömürülüp iliğine kadar atıldı ya bir köşeye
Biçare .
İmdat çığlığı yetişmez
Gönüllü sağırdır koca bir nesil
Ağaç kovukları bile daha merhametli bu devirde .
Ana sütü kadar saf
Bir o kadar çiğ
Hem kutsal tapınak
Hem ilk günah .
Kırk yamalı hırka
Ya da astragan şaldı omuzlarda .
Yaman ikilem
Var git yoluna
Bak aşk ayak altında
Kapımdaki münasebetsiz
Hal böyleyken
Ben nasıl inanayım ki sana .
Gece kırmızı Aşklar gri
Dudaklarında arsız bir telaş var şiirin; Dili nazlı ve nihilist bir sorgu (hiçlik) kurgusu çok iyi olmuş...
''Bir o kadar çiğ Hem kutsal tapınak Hem ilk günah''
Burdaki bütünlüğün ahengi şiiri çok yükseltmiş.
Acemi öpüşlerimde dudaklarımı titreten telaş Kanıma girdi münasebetsiz aşk... İbret olsun diye asılacak şimdi gözlerin Mavisi boynuma düşten yağlı urgan...
Aşk kazaya kaldı şair Cem ettik sevmeleri Kimi farz-ı kifaye dedi Kimi farz-ı mahal... Biz ölümü bir cenaze namazının arka saflarında sevdik Ve iyi bilirdik...
Bir şiir istedin şair benden Fikrimde ölümden güzel şiir kalmadı Bilesin... Kafiyesi aşk... kifayetsiz aşk... Münasebetsiz aşk... Fikrimi bilesin...
kalsın bu sayfada şiir... hediyemdir... ve şair sana açık çek...istediğin şiirimi al... senindir...
eyvallah...
Satırların duruluğu ve Şairimdeki 'kalem omuza,istikamet sayfa' halleri unutmuş olduğum bir M.Mungan şiiri getirdi aklıma..Bu sayfada paylaşmak isterim izninle şairim..
Hani ay herkese gülümserken, Mevsimler kimseyi dinlemezken... Hani çocuklar gibi zaman nedir bilmezken, Eskidendi,çok eskiden.
Hani hepimiz arkadaşken, Hani oyunlar tükenmemişken, Henüz kimse bize ihanet etmemiş, Biz kimseyi aldatmamışken, Eskidendi,çok eskiden.
Hani şarkılar bizi bu kadar incitmezken, Hani körkütük sarhoşken gençliğimizden, Daha biz kimseye küsmemiş, Daha kimse ölmemişken, Eskidendi,çok eskiden.
Şimdi ay usul,yıldızlar eski Hatıralar gökyüzü gibi gitmiyor üstümüzden Geçen geçti, Geçen geçti, Geceyi söndür kalbim Geceler de gençlik gibi eskidendi Şimdi uykusuzluk vakti...''
Çok sevdim Münasebetsiz aşktan çıkan kelamları..
Var ol marjinalim...
Cok harika bu siir.Ama cokda düsündürücü nedense?👍👧👍
tek kelime mühteşemmmm
daha önce okumadığım için çok kızdım kendime harika bir kalem👍👍👍👍
alıp çıkyorum iznile tebriklerim kalsın 👍👍👍👍