Müptela...

aşka müptela olunca insan
dert hanesine okur
meydan
olsa da
her gecesi
dolu dolu zindan
arar onu hep gölgelerde
hep gölgelerinde
gündüze inat,
her an onunla
karşılaşma umuduyla inan,

sevdaya müptela olunca yürek
neylesin kalp
hem sever
hem atar
ölesiye
dek,
fark etmez
gün ay sene yaz kış bahar
yağmur çamur kar,
son an dahi
mucizeye
varmak için
bekler bekler bekler hala bekler,

gönüle müptela olunca ruh
yaşar yaşatır içinde
an ve an,
güzellikle
ilgili ne varsa
aşka dair sevdaya dair,
vuslat bir özlem
hicran bin acı,
olsun bir kere doğuyor insan
madem geldik madem gideceğiz,
o
zaman
neyimize bizim
hala yas hala matem
varken gülmek
varken sevinmek
var iken sevmek var iken sevilmek
var iken biz olmaktan da çok
daha öte...

* Berlin,10.05.2018 *