Müptelası Olduğumuz Koca Bir Aşk Var

sabah,
uktedir içimde
yanımda sen yoksan...
kırağı düşer hayallerime
siyah gözlerin un ufak eder yüreğimi
göğsümün kafesine tüner soluğun...
aydan bozma yüzümle
şehre kırgınım
koynunda uyuyup,
koynunda uyanırım
...haberin olmaz...




sabah,
yeniden doğar hayat avuçlarımda
ne çok isterdik
bir bardak çayı birlikte yudumlamak
bir parça simide umudu bağlamak
ah
kırık yanım
saklandığım sığınağım
içime kök salıp
özlemle kabarsan
kurak yarınlarıma
mavi bir nehir olsan...
bütün gamzelerimi
açığa çıkarsan
kaç günaydın öpücüğü kayıp
...kayıp değil mi?...








sabah,
utangaç sevda nöbetlerinde
ne çok uykusuz kaldım...
adı günah olan gecem
ve
paslı şafaklar...
aşkın kör noktasında,
kalbim sevda zanlısı...
aklım aşkına müebbet...
şartlı tahliye edildi ellerim ellerinden
kırgındım,
kızgındım,
aşıktım...
caydırıcı olmamıştı yokluğun bende
...hesap et...







sabah,
aşk gebesi yine
akşamdan kalma...
sarhoş bulutlar ayılmadı hala
bir türlü ağarmadı tan yeri
doğmadı güneş
ada sakinliğinde
hiç direnmeden
ince ince yerleştin içime
an meselesiyken ölüm
kalbine sürgünüm...
sığmayıp taşan sıkıntılar,
boyumu aşmış sevda
efkarımsa gönlüme dar...
çoğalan endişe çiçeklerine rağmen,
müptelası olduğumuz
koca bir aşk var...
koca
bir
aşk
var.....

var değil mi?