Murat

_ yine gün ağarıyor parmaklıklar ardından
ince kızıl çizgi kaderim benim
emeğim / ikbalim / istikbalim

_boz bulanık ufuklara
taş duvarlar ardından havalanan ak güvercinin
revamı bu yaptığı

kanatlarında alıp götürdüğün
umutlarım / cesaretim
ömrüm
tek telli saz gibi titrek
korkunun bittiği yerden bakan
kırmızı gözlerin gibi kanayan yüreğim

vicdan adlı gemide dalgalanan
bitmez tükenmez esaretim

duy küf kokulu yosun
paslı demir
Kocatepe'den kalkan mendirek
daha kaç kişi gitmeli idrakin için

böyle her şeyden habersiz
abisinin boynunda ağlayan masum çocuk
yarın sende unutursun
geçim derdinden

_Üsküdar iskelesinde
martı sesi / korna sesi / ayak sesi
sık adımlarla gidiyorken
nereye gidecek bakalım istikbalin

...

_Murat kardeşim ışıklar içinde yat...