Müşfik (Yıldız Kenter) Anısına

Ağlar iken bile o gülen yüzdü
Gider iken beni Yıldız'ı üzdü
Sanki rahlede okunmamış cüzdü
Okunmadan bizi terkedip gitti

Onun insanlığı katman katmandı
Denize girmedi zaten ummandı
Bir ahtapot gelip O'na dolandı
Yüzme biliyordu boğuldu gitti

Her sözü işledi beynime nakış
Bakışı severdi alırdı alkış
Musalla taşında bu nasıl kalkış
Benim ciğerime işledi gitti

Azrail gelince bozulur ezber
Ömür sona geldi kapandı defter
Yıldız'ı kaymadı MÜŞFİK'ti KENTER
Yeni damat gibi süslendi gitti

İçmeyi bilmezdi serhoştu gitti
Bu yalan dünyada eyleşti gitti
Yıldız'a Veysel'e sanki kalleşti
Veysel ve Yıldız'ı bırakıp gitti


15.08.2012