Muştusu Ayrı Bir İhtişamdır Baharın

Dumanla tütsülenmiş balık tadı dilime
Kokusu ceketime sinerken
Kompartman köşelerinde
Kömür kokulu çay sıcaklığında
Bir hayali okuyorum
Steplerin o sapsarı uçsuzluğunda
Bulutlara dokunmaya direnen

Altı üstü bir tren düşü
Ki insan alışıyor , ritmik titremelere
Ve uğultu senfonisine
Raylardan vagonlara yükselen
Sahi sen hiç üşüdün mü
İki vagonun birleştiği o küçük odacıkta

Her istasyona yazılmış bir şiir var mıdır
Ya da banklarda geceleyen bir şair
Lakin bilirim, her köşesine sinmiş
Bir veda hikayesi tıkanır
Genzine garın
İşte bu yüzden
istasyonda hüzünler hıçkırıkla yıkanır
Bu yüzden muştusu ayrı bir ihtişamdır baharın