Musun ?
hatırlıyor musun
küçük okyanus sevgilim..
sana bir araba çizmiştim
"Ferrari enzo" en sevdiğin arabandı
bana öyle demiştin
yalan söylemiş olabilirsin canımın içi
ama alışkınım bn böyle yalanlara
beni sen alıştırdın yalanlara...
kim bilir bana karşı ya da herkese karşı
Yalanların vardır..
Ama olsun yalanlar sende saklı kalsın..
Ama ne olursun bana anlatma bunları
yeniden canımı acıtırsın mavi gözlüm
Canımı gerçekler çok acıtır
yalanlar acıtmaz..
biliyormusun
aradan aylar,günler,saatler .
hatta saniyeler bile geçti..
ve sonunda acım dindi..
Ama cımı dindirene kadar
kendimde sakladığım mutluluğu yok ettim
sırf acım dinsin diye..
kendimden öte bir can vardı bende..
onu da öldürdüm..
sırf acım dinsin diye..
bu yüzden acım dindikten sonra
bana gerçekleri anlatma ...
inanır mısın bilmem ama
Bu kelimeleri yazarken her defasında
Adını ağzıma aldım..
Bitirene kadar adın ağzımın ucundaydı..
biliyor musun
artık üzülmüyorum..
sadece ve sadece gülümsüyorum
Gidenlerin arkasından lanet okuyordum..
Ama artık okumuyorum..
"yolun açık olsun..." diyorum sürekli..
"Yolun açık olsun.."
Kalanların ardından da bende beraber ağlıyordum..
Ama inan artık ağlamıyorum..
Onlara sadece acılarını dinmek için
biraz zaman ve biraz da gülümsemelerini gerektiğini
Öğretiyorum...
Biliyor musun
Sen gidince ben seni seviyordum
ve Hala seni seviyorum...
teşekkürler...🙂
evet arif bey aynen öyle..
tebrikler 👍 👍
Ayrılığın ardından seven bir yüreğin beyaz sayfaya gözyaşları diyebiliriz bu şiire...
yazan yüreğe tebrikler...👍
teşekkürler.. 🙂
tebrikler yüreğine ve kalemine sağlık👍👍👍