Mütemmim Cüz

Kalbin eğer
Benim meskenim olsaydı
Ne yanardı böyle, canhıraş
Ne de
Feryadım, ömür dağlardı

Hayat denen tahterevallide
Takılı kalmazdı çocukluğum
Heveslerim ile öfkem;
B'öylesine,
Anadan üryan doğmazdı

Şu esfeli safilinde
Şahsıma münhasır
Bir kelimem olsaydı eğer;
Canıma batan bu n'asır
Arsızca palazlanmazdı

Yağmalanmazdı ruhum,
Dişlileri arasında zamanın.
Un ufak olmazdı
Mütemmim cüzüm.

Şehre inen eşkıyaların ayak sesleri
Mutmain olan mabedimi yıkamazdı

Benim değilmiş meğer;
Ne ten
Ne nefes
Ne de
Altın kafes

Bir bilen varsa söylesin

Kim bu
Emaneten çekilen çilemin
Mihrabında ki
Asil yabancı 

.

.

.

Ruhu Azade