Mutlu Şiir

'Sahi, mutlu şiir var mı?' dedim,

'Mutlu insan saçar mı neşesini kağıda?'
-Şiirin mutsuzu makbul, dedi.

İnsanın acısı,

Şairin içi karası,

Kalemin yası..

Sevinci alıp koyarsa insan önüne,

Tutar eşe dosta caka satar.

Bak der, 

Nasıl da gülüyorum inadına!

Hadi gelin, 

Gelin, gülün tam şurada.

Alırsa insan kalemi eline, 

Derse ki, mutluyum işte gör bunu!
Satırlar, şahit olun buna!
Gerçekliğini yitirmez mi salt neşe?

Gülücük takılıp kalmaz mı o cümlelerin üstüne?
Paylaşmazsa, paslanmaz mı yürek?
Kir tutmaz mı tertemiz sayfaların üstüne?

Velhâlsıl,

Mutsuzsa yaşar insan, 

Mutluysa yazar...